Żal

Już dawno chodził mi po głowie pomysł posta-zwierzenia na temat czasu bezpowrotnie minionego.

Jak zwykle pomógł mi w tym przypadek, czyli temat kolejnego wyzwania Grupy ATC- Art journal-wyzwanie nr 5- "Żal".

Żal mi wielu rzeczy i na dobrą sprawę można by tą tematyką zapełnić średniej wielkości art journal:)
Żal mi młodości w kryzysie, balu maturalnego w pożyczonych po rodzinie rzeczach, bo w sklepach ziało pustką. Żal mi, że nasze pokolenie nie mogło z oczywistych przyczyn studiować za granicą.
Żal, że cera już nie taka, że dzieci za szybko urosły, że zdrowie szwankuje, że...

Jednak na temat dzisiejszej pracy wybrałam żal za tym, co nie wróci, za osobami, które odeszły i NIGDY już nie będziemy mieć możliwości rozmowy z nimi. Żałuję, że chwile z dziadkami stały się odległą przeszłością. Nie mogę już skorzystać z ich wiedzy i mądrości. Wielokrotnie robiąc albumy z wykorzystaniem starych zdjęć rodzinnych ogarnia mnie ogromny smutek, że nie mogę zapytać swojej babci, która to kuzynka jest na tej fotografii, w którym miejscu Warszawy zrobione jest to zdjęcie, pod jakimi dokładnie adresami mieszkali dziadkowie przed wojną, gdzie mieściła się dziadka firma, z którego roku pochodzą zdjęcia w albumach.

Nieocenioną pamiątką po dziadkach są zdjęcia. Jestem im ogromnie wdzięczna, że pomimo życia w ciężkich czasach zadbali o fotografie swoje i swoich dzieci. Upodobanie do fotografii przejęłam chyba po swojej babci, która w dniu 18 urodzin udała się do fotografa zrobić sobie portretowe zdjęcie i potem cyklicznie robiła zdjęcia sobie i dzieciom.
Zdjęcie, które zamieściłam w art journalu pochodzi jeszcze z czasów panieńskich babci, czyli z roku około 1930 roku.

W pracy w art journalu pobawiłam się mediami, nową maską i stemplem-koronką, nabytymi na zlocie warszawskim.
Miło jest poużywać nowo zakupione "zabawki":))

I jeden z ulubionych cytatów W.Szymborskiej:

"Ktoś tutaj był i był

a potem nagle zniknął

i uporczywie go nie ma"

Jeszcze nieraz zobaczycie moją wspaniałą babcię na fotografiach w journalach i albumach.
Chociaż minionego czasu tak bardzo żal!

Dziękuję Wam za miłe komentarze

Wasza