Szklany wisiorek i pozostałe wolimierskie klimaty

Opowiedziałam wam już trochę o Cynkowych warsztatach w Wolimierzu, moich pracach i wspaniałym  towarzystwie:)

Niespodziewanie okazało się, że czekają nas tam dodatkowe atrakcje :)

Wolimierz to wioska kilkunastu gospodarstw agroturystycznych. Spałyśmy już w dwóch, a tym razem postanowiłyśmy zajrzeć po sąsiedzku, do kolejnego.

Jest to rownież wyjątkowe miejsce mieszczące "Szklaną kuźnię". Właścicielką jest Magda, sympatyczna dziewczyna, która tak zorganizowała swoje warsztaty, żebyśmy z Kiti(W) mogły dołączyć na zajęcia z biżuterii ze szkła.

Wielka to była radość, zupełnie nieplanowana rozrywka i wartościowy czas dla nas.

W kilka "nawiedzonych" babeczek, w pracowni Szklanej Kuźni po raz pierwszy zgłębiałyśmy tajniki tworzenia szklanej biżuterii, talerzy, pólmisków itp. Na początek zrobiłam sobie komplet - wisiorek i kolczyki oraz wisiorek robiony inną techniką.

Z wypiekami na twarzy planowałyśmy co chcemy stworzyć, jaką farbką pomalować i z ilu warstw mają się składać nasze szklane wytworki.
Świetnie się tam bawiłam i Wam to polecam!

Taki oto wisiorek wyczarowałam sobie w Szklanej Kuźni




Oprócz tego wycięłam ze szkła i ozdobiłam farbkami komplecik - wisiorek i kolczyki

 Nie wiem, czy widać na tym zbliżeniu, że wisiorek składa się z dwóch szkiełek różnej wielkości.

Pracę zaczęłyśmy od krojenia szyb specjalnym nożem, w ochronnych okularach

Posypujemy tajemną miksturą, składamy, umieszczamy zawieszkę.

Ostatni etap to wypalanie w piecu w temperaturze 800 stopni

W ten sposób mam jedyną i niepowtarzalną bizuterię,własnoręcznie wykonaną!

Dom, który gości warsztatowiczki

 Obok warsztat, w krórym powstają szklane czary

Na miejscu, w sklepiku można zakupić szklane cudeńka

Przybytek z serduszkiem. Z zachwytem odkryłam, że serduszko jest szklane:)))))

 Przed domem Magdy w skrzynkach i doniczkach rosną kwiatki... oczywiście szklane

Magda swoim klientom dodaje do zakupów szklaną rybkę - do portfela, na rozmnożenie pieniążków:)

 Mam nadzieję, że zadziała ;)

Jeszcze rzut oka na Góry Izerskie z ogrodu, przy Szklanej Kuźni :) Czy można się dziwić, że chce się tam wracać?

Miłego wypoczynku Wam życzę