czwartek, 23 czerwca 2016

Żal

Już dawno chodził mi po głowie pomysł posta-zwierzenia na temat czasu bezpowrotnie minionego.
Jak zwykle pomógł mi w tym przypadek, czyli temat kolejnego wyzwania Grupy ATC- Art journal-wyzwanie nr 5- "Żal".

Żal mi wielu rzeczy i na dobrą sprawę można by tą tematyką zapełnić średniej wielkości art journal:)
Żal mi młodości w kryzysie, balu maturalnego w pożyczonych po rodzinie rzeczach, bo w sklepach ziało pustką. Żal mi, że nasze pokolenie nie mogło z oczywistych przyczyn studiować za granicą.
Żal, że cera już nie taka, że dzieci za szybko urosły, że zdrowie szwankuje, że...

Jednak na temat dzisiejszej pracy wybrałam żal za tym, co nie wróci, za osobami, które odeszły i NIGDY już nie będziemy mieć możliwości rozmowy z nimi. Żałuję, że chwile z dziadkami stały się odległą przeszłością. Nie mogę już skorzystać z ich wiedzy i mądrości. Wielokrotnie robiąc albumy z wykorzystaniem starych zdjęć rodzinnych ogarnia mnie ogromny smutek, że nie mogę zapytać swojej babci, która to kuzynka jest na tej fotografii, w którym miejscu Warszawy zrobione jest to zdjęcie, pod jakimi dokładnie adresami mieszkali dziadkowie przed wojną, gdzie mieściła się dziadka firma, z którego roku pochodzą zdjęcia w albumach.

Nieocenioną pamiątką po dziadkach są zdjęcia. Jestem im ogromnie wdzięczna, że pomimo życia w ciężkich czasach zadbali o fotografie swoje i swoich dzieci. Upodobanie do fotografii przejęłam chyba po swojej babci, która w dniu 18 urodzin udała się do fotografa zrobić sobie portretowe zdjęcie i potem cyklicznie robiła zdjęcia sobie i dzieciom.
Zdjęcie, które zamieściłam w art journalu pochodzi jeszcze z czasów panieńskich babci, czyli z roku około 1930 roku.












W pracy w art journalu pobawiłam się mediami, nową maską i stemplem-koronką, nabytymi na zlocie warszawskim.
Miło jest poużywać nowo zakupione "zabawki":))





I jeden z ulubionych cytatów W.Szymborskiej:

"Ktoś tutaj był i był
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma"









Jeszcze nieraz zobaczycie moją wspaniałą babcię na fotografiach w journalach i albumach.
Chociaż minionego czasu tak bardzo żal!

Dziękuję Wam za miłe komentarze

Wasza

16 komentarzy:

  1. Podobnych rzeczy mi żal. I jeszcze mi żal tego czego nie zrobiłam a już wiek nie pozwala :-).Piękna , nostalgiczna praca. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny wpis:)))masz rację żal czasu minionego a szczególnie bliskim nam ludzi.U mnie odeszli dziadkowie i rodzice w młodym wieku.Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
  3. piękna praca i przemyślenia, pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie ma co żałować. Trzeba się cieszyć właśnie tym, że się miało, przeżyło, zobaczyło, doświadczyło. Radość z chwili. Bal maturalny, a cóż, że w pożyczonej, w nowej może tak dobrze byś się nie bawiła :)
    Art.-żurnal cudowny, klimatyczny, fakt to zdjęcie ma moc!!
    przytulam ela

    OdpowiedzUsuń
  5. Niewielu rzeczy żałuję, bo szkoda mi czasu na żal, ale jednego z pewnością - właśnie tego, że moja babcia tak szybko odeszła... Byłam wtedy nastolatką i bardzo się do niej zbliżyłam, miałam ją wówczas tylko dla siebie, ale na bardzo krótko. Piękny album stworzyłaś.

    OdpowiedzUsuń
  6. Wdzę, że zebrało Ci się na wspomiki. Pewnie, że żal, że już nigdy nie zobaczymy i nie usłyszymy naszych bliskich. Dlatego musimy pielęgnować w naszej pamięci wspomnienia.
    A "Kot w pustym mieszkaniu" to mój ukochany wiersz.

    Wysyłam moc buziaków, papa

    OdpowiedzUsuń
  7. Babcia przepięknie wyglądała :)

    A mi jest żal, że robiłam tak a nie inaczej
    Pozwoliłam komuś odejść
    Źle o nim myślałam
    I do dzisiaj całymi nocami przez to płakałam :(

    www.gitaraiszpilki.pl

    OdpowiedzUsuń
  8. Babcia przepięknie wyglądała :)

    A mi jest żal, że robiłam tak a nie inaczej
    Pozwoliłam komuś odejść
    Źle o nim myślałam
    I do dzisiaj całymi nocami przez to płakałam :(

    www.gitaraiszpilki.pl

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ps. Zobacz na swój opis i na mój :D haha

      Usuń
    2. Ps. Zobacz na swój opis i na mój :D haha

      Usuń
  9. Przecudnie ubrane wspomnienia! Zdjęcie piękne! Twoja praca jest fantastyczna! Widać, że tworzona z sercem:) A zamieszczone słowa takie prawdziwe...
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  10. W dzisiejszych czasach fotografujemy się namiętnie. Dla naszych przodków to było wyjątkowe wydarzenie - bycie fotografowanym. Dlatego cenimy tak bardzo te stare pożółkłe pamiątki. Śliczna praca.

    OdpowiedzUsuń
  11. Wspaniała praca! Pozdrawiam cieplutko!:))

    xxBasia

    OdpowiedzUsuń
  12. Pięknie! Bardzo lekko i nostalgicznie. Prześliczne to zdjęcie.
    Ten sam żal czuję, brakuje mi tych osób bardzo.

    OdpowiedzUsuń
  13. Cudowny, refleksyjny post i piękne prace. Też wielu rzeczy mi żal...:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  14. Cudownie, mediowo, sentymentalnie, bardzo miło się i czyta i ogląda :)

    OdpowiedzUsuń

To wspaniale, że znalazłaś chwilę, żeby napisać parę słów

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...