Album na Złote Gody

Jakiś czas temu moi rodzice obchodzili Złote Gody. Parę miesięcy wcześniej wpadłam na pomysł, że jednym z prezentów "od serca" będzie własnoręcznie wykonany album.

"Sposobem" wydostałam z rodzinnego domu albumy ze zdjęciami, ale... nie przypuszczałam, że tak trudne będzie dokonanie wyboru odpowiednich zdjęć. Musiałam zdecydować, według jakiego klucza wypełnić wspomnieniowy album.

Wreszcie zdecydowałam się uwydatnić najmocniejsze punkty z życia rodziców i całej naszej rodziny - ślub, wspólne chwile, narodziny dzieci, wspólne wczasy, Srebrne Gody, wesela córek, narodziny wnuków, narodziny wnuczek, wspólne zdjęcia, zjazdy rodzinne, Złote Gody.

Pojawił się też pewien problem :), który zauważyłam w mojej obecnej rodzinie - kiedy jesteśmy na wczasach, jedno z rodziców pstryka zdjęcia, drugie pozuje z dziećmi. Dlatego znalezienie fotografii z rodziną w komplecie graniczy z cudem. Równie trudno znaleźć zdjęcie, na którym rodzice są we dwójkę, raczej zawsze z dziećmi :), a potem  z wnukami :).

 

To nic, że od miesięcy gromadziłam wstążeczki, ćwieki, motylki, koronki, kwiatki i odpowiednie papiery scrapbookingowe oraz robiłam odbitki zdjęć. Album kończyłam w bólach twórczych w nocy przed wyjazdem na uroczystość Złotych Godów :)) Skądś to znacie?

 

Zapraszam do tej wyjątkowej wycieczki przez półwiecze!

 

Na okładce umieściłam prawdziwy klucz z targu staroci.

 

 

 

 

 

 U góry po lewej dekoracyjny tort, który pomalowałam na stare złoto.

 

Zdjęcia ze ślubu kościelnego rodziców i tak marnej jakości, uległy zniszczeniu.

Dlatego zastosowałam tu duże akcenty - sukienkę i frak z beermaty. Pomalowałam je farbkami akrylowymi.

Na tagach - zakochane ptaszki :)

Pierwsze dziecko w małżeństwie - czyli ja :)

Już we czwórkę.

Wczasy rodzinne  w adekwatnej oprawie.

 

 

Poniżej 2 kółka imitujące filmiki, które oglądało się w odpowiednich aparacikach.

 

Jedno z nielicznych wspólnych zdjęć.

 

To pamiątka 25-lecia ślubu. Na cyferki przykleiłam kaboszon, żeby je uwypuklić.

Powyżej zdjęcia klatka - symbol słodkiej niewoli.

 

Następne strony to śluby córek, narodziny wnuków, narodziny wnuczek, zjazdy rodzinne i nieliczne zdjęcia rodziców we dwójkę.
Dopiero zauważyłam, że w pośpiechu zrobiłam niewyraźne fotki, muszę je przy okazji powtórzyć.

 

Tu zwiedzanie Łazienek w Warszawie, więc postarałam się o odpowiednio klimatyczne dodatki.

 

 

Ostatnią stronę zostawiłam do samodzielnego wypełnienia - pamiątka z uroczystości 50-lecia małżeństwa.

Muszę przyznać, że była to bardzo męcząca praca. Głównie emocjonalnie, albowiem wszystkie zdjęcia wydają się ważne, cenne, jedyne :)
Album był chętnie oglądany przez gości weselnych i wiem od mamy, że rodzice też do niego wracają.

To nie koniec moich zmagań z tym tematem. W następnym odcinku :) przedstawię Wam Księgę Gości.

A co do drażliwego tematu świąt, to zamiast wody w lany poniedziałek poszły w ruch kule śniegowe :) Telewizja stanęła na wysokości zadania i nadała film "Kevin sam w Nowym Jorku" :))
Natomiast my, ogrzewając się przy kominku, przypomnieliśmy sobie klasyk "Witaj święty Mikołaju" ze znakomitym Chevy Chasem, który śmieszy nas niezmiennie od lat.
Nie śmieszy nas za to pogoda, ale co ja tu będę...