Łowicz przyciąga jak magnes

W ubiegłym roku w Boże Ciało zabrałam Was na wycieczkę do Łowicza. TUTAJ (klick).

W ostatnich dniach zastanawiałam się, gdzie w tym roku spędzić ten pełen przeżyć religijnych dzień.

Nie mogła opuścić mnie myśl, że w Łowiczu odbędzie się barwna, najpiękniejsza w kraju, regionalna procesja, a mnie tam nie będzie???

Decyzja zapadła. Jedziemy. To tylko godzina drogi autostradą.

Łowicz to miasto w woj. łódzkim, nad Bzurą.

W odległej historii miasto należało do Księstwa Łowickiego, dlatego mieszkańców nazywa się Księżakami.

Uroczystości zaczynają się tam mszą w bazylice katedralnej o godz.10.30, po której następuje długo przez wszystkich wyczekiwana procesja wokół rynku.

Mszy przewodniczą biskupi łowiccy i zaproszeni duchowni.

Czeka na nią kilka tysięcy turystów z Polski i zagranicy, wszyscy uzbrojeni w aparaty fotograficzne.
Wszyscy ulegają czarowi łowickich pasiaków, a mieszkańcy z dumą prezentują swoje stroje ludowe przy wielu okazjach.

Tego dnia w strojach łowickich idą w procesji włodarze miasta, wiele znanych osób, a nawet ambasadorowie, dyplomaci. Ze względu na znamienitych gości fragmenty Ewangelii odczytywane są w czterech językach.

 

 

 

 

 

 

W tle bazylika katedralna i pomnik Jana Pawła II.

W bazylice spoczywają szczątki 12 arcybiskupów gnieźnieńskich i prymasów Polski.

Swoje sztandary niosą przedstawiciele cechów rzemieślniczych, bractw kościelnych, harcerze, uczniowie, strażacy, członkowie stowarzyszeń itp.

Co ciekawe uczestnicy procesji - od małej dziewczynki do staruszki - chętnie pozują do zdjęć, nie pokazując przy tym zmęczenia.

 

Hm, z wyjątkiem najmłodszych Łowiczanek, które słodko śpią :)))

  Sama słodycz!

 

Nieco starsze dzieci umilają sobie przerwy ploteczkami.

 

Łowiczanki przytrzymujące barwne wstążki

 

 

 Z tyłu tyz piknie!

 

 W trakcie kazania nie obyło się bez przelotnego, ciepłego deszczyku.

 

 

Po chwili wyjrzało piękne słońce.

 

Najmłodsze dziewczynki pozowały pod bazyliką nawet po zakończeniu procesji.

Zmęczone, ale dumne ze swej odrębności regionalnej.

Z osobliwości w Łowiczu należy wymienić Aleję Gwiozd. Jej nazwa nawiązuje do "Gwiozdy", jednego z trzech typów wycinanki łowickiej.
Jedna z gwiozd należy do zespołu Mazowsze.

W tym dniu można poznać również sztukę dawnego Księstwa Warszawskiego.
Na Nowym Rynku rzemieślnicy rozstawiają swoje stragany. Mnie zawsze interesują te najbardziej łowickie z łowickich.

Na dużej scenie odbywały się występy folklorystyczne - oklaskiwaliśmy "Mazowsze", spuchły nam uszy przy kobziarzach z Macedonii, podziwialiśmy oryginalne stroje z Serbii.

Jednak nie stragany przyciagnęły mnie w to miejce, a odbywające się tam bezpłatne warsztaty. Można było nauczyć się wyszywać koralikami, haftować serwetki, pleść koszyki i wreszcie poznać tajniki wycinanki łowickiej.

Zupełnie pzrypadkiem, ale bardzo szczęśliwie trafiłam w ręce miłej pani Marii, od 50 lat zajmującej się wycinankami.

Podczas tworzenia mojej kartki dowiedziałam się wiele o życiu w Łowiczu, pracy w Sztuce Łowickiej - spółdzielni rękodzieła ludowego i podróżach po świecie. Pani Maria poznała tajniki wycinania od swojej babci i mamy. Dzięki swoim umiejętnościom zwiedziła pół świata, wiodła bardzo ciekawe życie, biorąc udział w festiwalach regionalnych. Występuje również w zespole śpiewaczym i tam panie dla podtrzymania tradycji porozumiewają się tylko gwarą. Miałam okazję usłyszeć takie rozmowy :)

Moje zajęcia trwały baaardzo długo, ale gdy spotkają się dwie gaduły, tak to się kończy :)) Z tym, że pani Maria wycinała i opowiadała, a ja... wypytywałam i przyklejałam poszczególne wycinanki na kartkę :)).

Moja praca ma wiele warstw i jest gęsto wypełniona. Dowiedziałam się, że oprócz motywu kogutków wycina się też pawie.
Moja nauczycielka tworzy przy pomocy nożyc do... strzyżenia owiec - to te wielkie (na zdjęciu po prawej).

Ja bym sobie nimi krzywdę zrobiła, a pani Maria z wielką wprawą, obejmując nożyce całą dłonią, wyczarowuje misterne wycinanki. Nawet siedząc obok trudno w to uwierzyć.

Na koniec dostałam dyplom podpisany przez Artystkę!

 

Na zdjęciu po lewej - moja praca już gotowa, a nad dyplomem jedna z wycinanek pani Marii.

Wszystko co dobre szybko się kończy!
Nie wyobrażam sobie innego Bożego Ciała. Każda procesja przy tej łowickiej wyda mi się mało barwna i wyjątkowa. Święto w Łowiczu trwa kilka godzin, ale naprawdę warto to zobaczyć!

PS. Na prośbę miłych koleżanek dołączam 'swoją - nie swoją' wycinankę warsztatową. Potrzebowałabym chyba jeszcze 100 lat życia, żeby się nauczyć tej trudnej sztuki :)

Pozdrawiam Was cieplutko
Wasza